S. Benigna Naborowska (27.07.1913-25.08.1967), w czasie II wojny światowej na spotkaniach Sodalicji Mariańskiej w Wilnie poznała Ks. Michała Sopoćkę i zafascynowała się charyzmatem Miłosierdzia Bożego. Została powołana do współzałożenia zgromadzenia zakonnego, którego domagał się Jezus Miłosierny od Siostry Faustyny Kowalskiej. Po wojnie wraz z Jadwigą Osińską osiadła w Myśliborzu, gdzie znajduje się Dom Macierzysty Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. Była jego przełożoną generalną. Umarła w 20-lecie powstania Zgromadzenia.

      Dziennik duszy s. Benigny Naborowskiej jest jakby „podręcznikiem” formacji mistycznej, którą prowadzi Jezus. Poucza ją o świętości, miłosnym zjednoczeniu, oschłościach, modlitwie, miłosierdziu i grzechu, miłości Boga i bliźniego itd. Jezus w prowadzonym dialogu uczy ją i jednocześnie uczy każdego z nas o procesie osiągnięcia mistycznego zjednoczenia z Nim w miłości. Jest to duchowa formacja, jaką prowadzi Jezus. A właściwie jest to proces „chrystoformizacji”, według którego życie duchowe polega na pełnieniu woli Bożej, oddaniu się Jezusowi w postawie pokory, ufności i miłości. Ks. prof. dr hab. Stanisław Urbański 

   Zainteresowanych tą pozycją zachęcamy do odwiedzenia naszego sklepiku !