Rekolekcje w Myśłiborzu przeżywałam z Ewangelią św. Marka drogą Lectio Divina. Po 8 dniach ze Słowem (z Bogiem) moje serce jest pełne wdzięczności za Jego niewyczerpaną cierpliwość do mnie. Tak osobiście dotknęło mnie słowo "Znam Cię", które mam głęboko w sercu. Jezus dał mi odczuć, że jestem dla Niego ważna i że moje życie nie jest Mu obojętne. Jest to dla mnie o tyle istotne, że jestem jeszcze w czasie rozeznawania mojej drogi życiowej a tera xniejszość to póki co, życie w samotności. I jest ona niekiedy bardzo boląca i gorzka.

Piękne było odkrywanie i patrzenie w Marku na relacje Jezusa z uczniami. Patrzenie na uczniów, którzy wyznawali wiarę a zaraz potem nic nie rozumieli, uczniów kłócących się o pierwszeństwo i napiminających Jezusa (jak Piotr). I spojrzenie Jezusa na uczniów ciągle cierpliwe, znające ich serca, ich kondycję, wiedzące o ich bojaźni, braku wiary ale MIŁUJĄCE. I odkryłam siebie w tych uczniach, ale wraz z tym zobaczyłam cierpliwość Jezusa do mnie. Serce Jezusa rozumiejące mnie, znające i pragnące RELACJI ze mną.

I słowa młodzieńca, który mówił do kobiet, które przyszły do grobu: "Podąża przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie jak wam powiedział", dodały mi siły, że On jest już ze mną w mojej Galilei (mojej codzienności), która jest dla mnie czsami nijaka, samotna, monotonna... Pocieszające jest że On tu jest ze mną i czekam aż będzie mi się w niej objawiał.

Rekolekcje otworzyły mi serce na wierne bycie z Nim, na to że bycie z Nim, budowanie z Nim relacji jest moim powołaniem. Moje serce jest wdzięczne i zadziwone jak wielki jest Pan.

Z serca Was pozdrawiam,

Maja